Parodontologie

  • Diagnose en prognose

    Een uitgebreid klinisch onderzoek, vaak aangevuld met röntgenologisch onderzoek vormen de uitgangspunten voor het stellen van een diagnose en het bepalen van de prognose. De prognose zal worden bepaald per gebitselement. Samen met de vraag van de verwijzer en de wens van de patiënt zal dit leiden tot een behandelvoorstel, waarbij meerdere behandelplannen aan de orde kunnen komen.

  • Gingivitis
    Gingivitis is een ontsteking van het tandvlees, zonder dat daarbij steunweefsel (o.a. kaakbot) aangedaan is. Het tandvlees is meestal gezwollen en bloedt makkelijk bij aanraking (zoals bij tandenpoetsen en stokeren).
    De diagnose zal worden gesteld aan de hand van metingen en röntgenfoto’s (zie diagnose en prognose)
    De niet-chirurgische behandeling zal meestal worden uitgevoerd in een aantal sessies, gepland week op week. De behandelsessies zelf bestaan uit een aantal onderdelen. Er wordt altijd nagegaan wat de eigen ervaring en de mogelijkheden zijn voor de zelfzorg. Er wordt gezocht naar de middelen voor een optimale mondhygiëne, een belangrijk onderdeel voor het succes van behandeling. Daarnaast zal plaque, tandsteen en aanslag worden verwijderd, met ultrasone apparatuur en handinstrumenten.Na ongeveer drie maanden vindt er een evaluatie plaats van de niet chirurgische behandeling. Dan wordt beoordeeld of de mondgezondheid voldoende is verbeterd om met eigen onderhoud een gezonde stabiele situatie te kunnen behouden (nazorg) of dat er lokaal toch een chirurgische vervolgbehandeling nodig is.

  • Parodontitis

    Bij parodontitis is het tandvlees ontstoken, maar daarbij is ook het steunweefsel (o.a. kaakbot) aangetast.

    De diagnose zal worden gesteld aan de hand van metingen en röntgenfoto’s (zie diagnose en prognose)

    De niet-chirurgische behandeling zal meestal worden uitgevoerd in een aantal sessies, gepland week op week. De behandelsessies zelf bestaan uit een aantal onderdelen. Er wordt altijd nagegaan wat de eigen ervaring en de mogelijkheden zijn voor de zelfzorg. Er wordt gezocht naar de middelen voor een optimale mondhygiëne, een belangrijk onderdeel voor het succes van behandeling. Daarnaast zal plaque, tandsteen en aanslag worden verwijderd, met handinstrumenten en ultrasone apparatuur.

    Na ongeveer drie maanden vindt er een evaluatie plaats van de niet chirurgische behandeling. Dan wordt beoordeeld of de mondgezondheid voldoende is verbeterd om met eigen onderhoud een gezonde stabiele situatie te kunnen behouden (nazorg) of dat er lokaal toch een chirurgische vervolgbehandeling nodig is. Hierbij wordt onder verdoving een deel van de tanden/kiezen gereinigd nadat het tandvlees opzij geschoven is. Meestal wordt het bot en tandvlees qua vorm gecorrigeerd, waarna het weer wordt gesloten (gehecht). In de dagen na de chirurgische fase zult u wel merken dat er iets is gebeurt, maar grote nabezwaren komen zelden voor.

    Om een behaald behandelresultaat te behouden is een strikt nazorgtraject nodig. Dit traject bestaat meestal uit drie tot viermaandelijkse behandelingen. Hierbij wordt per keer beoordeeld hoe stabiel de mondsituatie is, worden o.a. de algemene gezondheid en het niveau van de mondhygiëne beoordeeld en vindt er een grondige behandeling plaats van de worteloppervlakken en de gebitselementen.

    In de nazorgfase vinden ook evaluaties plaats, waarbij er een volledige mondonderzoek wordt uitgevoerd wat weer dient als een startpunt voor vervolgbehandeling. Hierbij wordt dus gekeken of het ingestelde traject nog steeds het beste traject is, of dat er een (lichte) koerswijziging zal moeten worden doorgevoerd.

  • Peri-implant mucositis

    Zoals er tandvlees ontstekingen kunnen ontstaan rond tanden en kiezen, kunnen ook de zachte weefsels rondom implantaten ontstoken raken. Behandeling ervan lijkt op de behandeling van tandvleesontstekingen.

  • Peri-implantitis

    Indien het kaakbot rondom implantaten ook is aangetast zal er uitvoeriger moeten worden behandeld, waarbij vaak ook een chirurgische behandeling nodig is. In sommige gevallen is behoud van een implantaat niet meer mogelijk en zal het moeten worden verwijderd.

  • Parodontale plastische chirurgie

    Tandvlees kan ook een afwijking hebben, zonder dat daarbij sprake is van een ontsteking, zoals tandvlees dat teveel over een tand heen ligt, of als er juist tandvlees is teruggetrokken. In sommige gevallen is behandeling dan wel gewenst. Nadat is beoordeeld wat de afwijking is en hoe deze is ontstaan wordt gekeken wat mogelijke behandelingen zijn.

  • Kroonverlenging

    Het tandvlees kan nog teveel over een tandkroon heen liggen, waar door een correctie gewenst is. Ook kan het zijn dat het deel van een gebitselement wat boven het tandvlees ligt te kort of klein is om bijvoorbeeld een kroon of restauratie op te maken. Dan kan door een kroonverlenging meer ruimte voor het vervaardigen van een restauratie worden gecreëerd. Dit is een chirurgische correctie van het tandvlees, waarbij meestal ook het kaakbot wordt aangepast.

  • Halitose

    Patiënten met een slechte adem kunnen bij de Parodontoloog terecht voor diagnostiek en behandeling. In voorkomende gevallen vormt het een onderdeel van de tandvleesbehandeling.

  • Second opinion

    Indien u bij een collega bent geweest die een voorstel voor (tandvlees) behandeling heeft gedaan, waar u het niet mee eens bent, kunt u een tweede mening krijgen. Let er wel op dat het zeer goed mogelijk is dat (een deel van) het onderzoek opnieuw zal worden uitgevoerd en dat dit ook weer kosten met zich meebrengt.